ว่ากันด้วยเรื่องยักยอก จนต้องแปลงร่างเป็นโคนัน เจ้าของร้านอยากเล่า

   สวัสดีค่ะ มาถึงกระทู้ที่ 3 ของเราแล้วนะคะ จริงๆเลือกอยู่ 2 หัวข้อที่อยากจะเขียน แต่คิดว่าเรื่องยักยอกน่าจะเป็นอะไรที่คนอยากรู้มากกว่า 555 

   ต่อไปจะเป็นการยักยอกในรูปแบบต่างๆนะคะ อาจจะไม่ได้ดูรุนแรง ซอฟท์ๆ ใสๆแต่เราว่าดีแล้วแหละอย่าโดนเยอะเลย😂 อะไรที่เป็นของร้านเรา จะเอาไปใช้เป็นเรื่องส่วนตัว หรือนำออกไปจากร้านเราโดยไม่ได้รับอนุญาตเราถือว่าเป็นการยักยอกนะคะ เราขอเล่าเท่าที่พอจำได้และจับได้ค่ะ เพราะถ้าเราจับไม่ได้ด้วยหลักฐาน เราก็ไม่อยากกล่าวหาใครลอยๆค่ะ 

ครั้งที่ 1 เมื่อตอนที่เราทำร้านกาแฟร้านแรก (ตอนนี้ยกให้คุณพ่อไปแล้ว) เรามีร้านกาแฟ และซุ้มขายน้ำเล็กๆ ใกล้ๆบริเวณนั้น 2 จุด ในแต่ละจุด เราก็จะจ้างพนักงานจุดละ 1 คน หน้าที่มีแค่ขายเครื่องดื่มค่ะ พนง.ที่มาสมัครก็คนละแวกนั้นแหละค่ะ ไม่ต้องการวุฒิอะไรมากมาย ขอแค่อ่านออก เขียนได้ บวกลบเลขพื้นฐานเป็น เรารับเข้าทำงานค่ะ เครื่องดื่มที่ขายก็จะเป็นพวกน้ำอัดลมเป็นขวด น้ำผลไม้เป็นแก้วขาย 20 บาทและมีขายน้ำแข็งเปล่าเป็นแก้ว ขาย 5 บาทด้วยค่ะ น้ำอัดลม เราจะเช็คสต๊อกทุกวันก็มีขาดบ้าง เกินบ้างนิดหน่อย แต่น้ำผลไม้เป็นแก้วนี่ตัวปัญหา พนง.จะต้องมาเบิกแก้วพลาสติกกับฝาโดมจากร้านกาแฟไป เค้าก็ทำปกติ ก็จะเดินมาเบิกของพร้อมกับหิ้วถุงพลาสติกใบใหญ่ๆมาด้วย ทีนี้เรารู้สึกเอะใจว่าทำไมยอดขายมันไม่สัมพันธ์กันกับของที่จ่ายออกไป คือ แก้วเบิกไปเยอะมาก แต่เงินได้น้อย เราเลยเริ่มสังเกตุ ยิ่งเป็นช่วงเทศกาลหรือมีคนเข้าเยอะ เค้าจะเดินไปหยิบของในสต๊อกเอง แล้วบอกกับพนง.อีกคนว่ามาเอาไปเท่านั้นเท่านี้นะ เราก็ปล่อยไปก่อน แต่เราแอบไปทำสัญลักษณ์กับจำนวนแก้วที่เหลือ โดยเค้าไม่รู้ สมมติแก้วมีอยู่ 6 แถว เค้าจะบอกกับพนง.อีกคนว่าเอาไป 4 นะ แต่จริงๆคือหยิบไป 5 เท่ากับเค้าจะได้แก้วเกินไป 1 แถว ลองคำนวนดูว่าแก้ว 1 แถว50 ใบ น้ำหวานแก้วละ 20 บาท เป็นเงิน 1,000 บาท!!! คิดดูเค้าไม่ต้องลงทุนอะไรเลยซักอย่างแต่ได้จากเราไปเต็มๆ 1,000 บาท เพราะทุนเป็นของเราหมด พอเค้าหยิบไป 5 แจ้งแค่ 4 เราก็ปล่อยให้เค้าเดินไปถึงร้านเค้า ซักพักเรากับพนง.อีกคนก็เดินตามไปและถามว่า เอาแก้วมากี่แถวแน่ เค้าก็ยืนยันว่า 4 เราค้นเลยแล้วเราก็บอกว่า นี่ไง เราทำสัญลักษณ์ไว้ที่แก้วล๊อตใหม่นับแล้วได้ 5 แถว เท่ากับเธอโกงเรานะ เราไม่รู้เลยว่าเค้าทำมานานแค่ไหน แต่เค้าอยู่กับเรามาเกือบปี ไม่อยากจะคิดว่ากี่บาทละที่ได้ไป เราขอให้ออก แล้วเราก็ยังให้เงินเดือนส่วนที่เหลือไปด้วย จบไป ซึ่งตอนหลังเรามารู้อีกว่าเค้ายักยอกเรื่องน้ำแข็งเราด้วย เช่น ทำบช ว่าลงน้ำแข็ง 2 ถุง แต่จริงๆวันนั้นขายได้แค่ 20 แก้ว เอร้ยยยย มันเป็นไปได้มั้ยเนี่ยยย แย่มากกกก
.
.
ครั้งที่ 2 รับคนมาทำใหม่ เราเริ่มป้องกันด้วยการติดกล้องวงจรปิด ทีนี้ไม่ใช่การไปขโมยที่สต๊อกแล้ว แต่เป็นการเอาแก้วลค.มา reuse ค่าาา กรี๊ดมากกกก รับไม่ได้มากๆๆๆๆๆๆ คือเปิดกล้องดูแล้วเห็นขั้นตอนการทำของนาง เราจะค่อยๆหยิบแก้วมาล้างที่ถังน้ำสะอาดที่วางไว้ที่พื้น แล้วค่อยๆเลื้อยๆแก้วขึ้นมาเสียบไว้ที่แก้วเซทที่นางยักยอกเพราะฉะนั้นแก้วจะมี 2 แถว แถวนึงเป็นของร้าน อีกแถวเป็นของที่ยักยอก เพราะเวลาทำบช. ส่งนับแก้วแล้วเงินต้องพอดีกับแก้วด้วย นางเลยไม่สามารถใช้แก้วใหม่ๆได้เหมือนเคสคนที่แล้ว เราแบบเห้ย!!! ผีบ้า แกทำแบบนี้ได้ไง (เราขออภัยลค.ที่เคยซื้อจากคนๆนี้ไปแทนเค้าด้วยนะคะ) แก้วน้ำแข็งก็เอาไปใส่น้ำผลไม้ เท่ากับเค้าทำบชให้เราแค่แก้วละ 5 บาท แต่เค้าได้ 15 บาท โอ๊ยเก่งงงงง เราก็ถามว่ายังไง ทำแบบนี้ มีหลักฐานขนาดนี้ เค้าตอบสวนเรามาว่า หนูขอออกค่ะ เราก็โอเค ออกนะ พร้อมให้เงินเดือนส่วนที่เค้ามาทำงานไปอีก 555 แล้วเค้าเอาเราไปพูดว่าเราจ่ายไม่ครบ คือเราให้เค้าเป็นรายวันที่เค้ามาทำไง เราเลยฝากคนไปบอกว่า ถ้ายังไม่หุบปากเที่ยวเอาเราไปพูดเสียหาย เราจะแจ้งความและนับตามจำนวนแก้วที่เค้ายักยอกเราไปและเค้าต้องคืนเรามาทั้งหมด!!! สรุปเงียบไปเลยค่ะ  เราว่าร้านอื่นๆอาจจะโดนคล้ายๆเรานะคะ ถ้าเจ้าของไม่ได้ทำเอง โดยเฉพาะเครื่องดื่มเราว่าเป็นอะไรที่ยักยอกได้ง่ายสุด ง่ายกว่าอาหาร เพราะรับออเดอร์มาแต่ไม่ลงบิลก็ได้แล้ว มันเช็คจำนวนแก้วยากค่ะ เพราะบางทีแก้วมันมีเสียบ้างแตกบ้าง เจ้าของบางทีก็ขี้เกียจนับ ไม่เหมือนระบบห้าง แต่เอาจริงๆเราว่าห้างก็ยักยอกได้เหมือนกันนะ
.
.
ครั้งที่ 3 คือร้านเราทำอาหาร แต่พอเทศกาลพนง.เค้าก็จะทำอาหารไปขายบ้างค่ะ ด้วยการเอาข้าวของมาทำที่ร้านเรา เฮลโหลววว แก๊ส น้ำมัน ซ๊อส น้ำปลา น้ำตาล มันของๆเรานะคะ หรือ บางคนทำมาจากบ้าน แต่มาเอาถุงของเราไปใช้ค่ะ เราก็เรียกมาคุยค่ะว่าทำแบบนี้ไม่โอเคนะ ใจเค้าใจเรา เราจ่ายค่าเช่า ค่าของปล้วมาเอาฟรีๆแบบนี้ก็ได้หรอ ซักพักเค้าก็ลาออก ทิ้งท้ายด้วยว่า เราพูดเฉยๆเจ็บกว่าโดนด่าหยาบๆอีก🤣 เราเข้าใจนะ บางทีเห็นว่ามีช่องทางก็อยากทำ แต่เราไม่ชอบค่ะ เพราะไม่ลงทุน ถ้าเค้ามาขอส่งให้ร้านเราก็ว่าไปอย่าง นี่จะมาแอบขายได้เงินเต็มๆ เอาเปรียบเกินไปค่ะและที่สำคัญพนง.คนอื่นก็จะทำตามด้วย หรือบางทีมีงานวัด งานประเพณี งานประจำปี ก็มาขอไปออกร้านขายข้าว ขอกลับบ้านเร็ว เราก็ให้ไป ไปนั่งกินไปอุดหนุนเค้าอีกแน่ะ 555
.
.
ครั้งที่ 4 กุ้งๆๆๆๆ ในครัวพวกของสดเราจะแพ็คไว้ บางครั้งเวลาแม่ครัวหยิบใช้กันก็จะไม่ได้เช็ค แต่มีช่วงนึง กุ้งหมดไวมาก ไวชนิดที่ว่าเรามาดูบิลก็ไม่ค่อยมีเมนูกุ้งที่ลูกค้าสั่งตอนหลังเค้าก็ยอมรับว่าเอาไปจริง เห้ออ...บางทีเราก็ต้องละเอียดขนาดนี้เลยค่ะ
.
.
ครั้งที่ 5 น้ำเปล่าก็เอาใส่ขวดกลับบ้านกันค่ะ แต่เราเห็นว่าเป็นน้ำกรอง เราก็ปล่อยผ่านไม่ได้ว่าอะไร บางทีก็ข้าวสวยบ้าง ซึ่งเราจะพูดเสมอว่า ข้าวเราไม่หวงแต่ต้องกินที่ร้านห้ามเอากลับ ไข่กินได้ แต่พวกอาหารทะเล แฮม เบคอน หรือเนื้อวัวเราไม่อนุญาต ซึ่งก็คงต้องมีที่เราจับไม่ได้อยู่หลายครั้ง แต่ก็พยายามเช็คบ่อยๆค่ะ
.
.
ครั้งที่ 6 การจ่ายตลาด เมื่อก่อนเราให้พนง.เป็นคนจ่ายตลาด ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะจ่ายเกินไปบ้างหรือป่าว แต่มีครั้งนึงเราเห็นบิล เอ๊ะ อันนี้ไม่เกี่ยวกับร้านนี่ ก็คือ ซื้อของส่วนตัวๆเองแล้วจ่ายไปพร้อมกับของร้านเรา ไม่โอเคอย่างแรง

.
.
ครั้งที่ 7 ไม่ยักยอกแต่ยืมเงิน มีทุกยุคทุกสมัย จะต้องมีเรื่องเดือดร้อนมาขอให้เราช่วยก็คือยืมเงินแหละค่ะ ลูกเปิดเทอม ซื้อชุดนักเรียน เอาไปส่งเจ้าหนี้ กองทุนหมู่บ้าน ส่งให้ลูกที่เรียนอยู่ ส่งให้พ่อ ให้แม่ บลาๆๆมายืมเราคนละหลักหมื่นค่ะ เราให้เพราะเราคิดว่าจะได้คิดถึงเราเวลาเราช่วยเหลือ จะได้อยู่กับเรานานๆ แต่เราคิดดอกนะ เราบอกว่าที่เราต้องคิดเพราะเค้าจะได้มีความรับผิดชอบ ไม่ใช่เหมือนได้เงินเราไปเฉยๆ ก็เอาค่ะแต่เราไม่ได้คิดแพงเว่อร์วังนะคะ คิดไม่เป็นหรอกค่ะเอาแค่พอเป็นพิธี สุดท้ายลาออกค่ะบางคนออกพร้อมกับเอาหนี้ไปด้วย ไปเจอข้างนอกก็สวัสดี ทักทายเรา บอกจะเอาเงินมาคืน แล้วก็เงียบ   งืออออ..เคือง🤬

เราเล่าเท่าที่เราจำได้นะคะ เราก็ทึ่งกับความคิดพวกเค้านะคะ เรียนไม่สูงแต่มีความคิดเรื่องวางแผนซับซ้อนแบบนี้ได้ 555 ที่เล่ามาคนเหล่านี้เค้าก็ไม่ได้อยู่ในชีวิตเราแล้วค่ะ ที่ไม่ใช้หนี้เราก็ไม่ได้ติดใจอะไร ไม่ทวงให้เค้าคิดเอง ต่อให้เค้าไปทำมาหากินที่ไหน ถ้าเค้าไม่ใช้หนี้เรา มันก็ติดตัวติดใจเค้าไปตลอดนั่นแหละค่ะ เราเชื่อว่าเวลาจะช่วยคัดกรองคนที่เข้ามาในชีวิตเราให้ดีขึ้นเรื่อยๆ คนพวกนี้บางทีอาจจะเข้ามาเพื่อสอนประสบการณ์เราบางอย่าง ให้ละเอียด ให้อยู่เป็น รู้จักว่าชีวิตมันไม่ได้ง่ายเสมอไป อย่าโลกสวยมาก ไม่ใช่ทุกคนจะดีจะรักเรา รักอาชีพตัวเอง

   แม่เราเคยบอกว่า ทำงานมีลูกน้องเหมือนตาบอดข้างเดียว ต้องยืดหยุ่นบ้าง ให้ใจเค้าก่อน เค้าจะอยู่กับเราด้วยใจ แต่ก็ไม่ใช่ปล่อยจนไม่เกรงใจเรา ไม่คิดว่าเราเป็นเจ้านาย การทำอะไรก็แล้วแต่ที่เกี่ยวข้องกับคน เราว่ามันก็เป็นเรื่องของโชควาสนาเหมือนกันเนอะ😉

จบแล้วค่ะหวังว่าจะเป็นประโยชน์บ้างนะคะ เราอยากบอกเจ้าของร้านทุกคนนะคะว่าอย่าละเลยในเรื่องของการเช็คสต๊อก หรือตรวจสอบคุณภาพอาหาร ไม่ต้องทำทุกวันก็ได้ค่ะ แต่ต้องทำอย่างสม่ำเสมอและเอาจริงกับคนที่ทำผิด ขอให้โชคดีค่ะทุกคน

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่