ตามหัวข้อกระทู้ครับ ผมพึ่งประสบอุบัติเหตุเมื่อวานนี้เอง ปั่นเสือภูเขาตามหลังพี่มาดีๆ ความเร็ว 30+ (น่าจะดูดมากกว่า) สวนกับน้าๆจักรยาน ก็หันไปทักทายยิ้มให้ตามปกติ พอหันกลับมา ล้อหน้าผมเบียดล้อหลังพี่เค้า...

...ไม่ทันแล้ว!!! (นึกในใจไม่ทันจบประโยค)...โครม

วิ้งๆๆ



ตัดภาพมาตอนที่พอลุกขึ้นนั่งได้ (แต่ต้องพยุง)
เอะใจ ทำไมยกแขนขวาไม่ขึ้น ลองเปิดเสื้อดู



ทำไมมันปูดๆ ไป รพ.สิ รออะไรอยู่

ถึงตอนนี้ต้องขอบคุณน้าๆที่ปั่นสวนกัน แกปั่นรถกลับมาที่ผม จัดการเช็คร่างกาย รอยแผล และอีกท่านก็โทรหารถกู้ชีพของ อบต.ให้ (ต้องขอขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วยครับ)

ไม่นาน รถมารับ และก็ไม่นานอีก ผมถึง รพ.
(ระยะทางประมาณ เกือบๆ 20 กม.)



ผลออกมา



ข้างขวาครับ

ร่างกายส่วนอื่นก็มีแผลถลอกต้นขา หลังหัวไหล่ และ... หัวโน เลือกออกซิบๆ แต่!!





ใช่ครับ ใครคิดว่าไม่สำคัญ โฟมหมวกกันน๊อคถึงกับแตก!!


(รูปนี้พึ่งถ่ายเมื่อเช้าครับ)

สุดท้าย ได้บล็อกไหล่มาชุดนึง พร้อมสายคล้องแขน(ผมเรียกถูกป่าวหว่า)



ครับ สุดท้ายก็ตามหัวข้อกระทู้ครับ พวกอุปกรณ์ความปลอดภัยนี่อย่าให้ขาดครับ ปกติผมเล่นแต่ทางแทรค แต่วันที่ผมประสบอุบัติเหตุ สภาพอากาศเหมือนฝนจะตก เลยวิ่งทางถนนปกติ แต่มีเรื่องไม่น่าเชื่อก็คือ วันนั้นผมปั่นออกมาจากซอยบ้าน เพื่อจะไปรวมกันที่บ้านของรุ่นพี่(ปกติก็เอาหมวก-ถุงมือแขวนออกไป และไปใส่หมวก-ถุงมือที่บ้านรุ่นพี่)
ผมปั่นออกมาได้ประมาณ 500 ม. เห็นว่าลืมหมวกก็สองจิตสองใจว่าจะกลับไปเอารึไม่กลับดี แต่สุดท้ายคนเคยใส่ตลอด เมื่อไม่ได้ใส่จะรู้สึกแปลกๆ เลยต้องย้อนกลับไปเอาหมวกที่บ้านจนได้ และก็เกิดเหตุอย่างที่เล่ามานี่ละครับ...ไม่อยากคิดถ้าเป็นหัวเปล่าๆนี่...

สุดท้าย(อีกที)ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านนะครับ การไม่ประมาทเป็นการป้องกันที่ดีที่สุดครับ

สวัสดีครับ