สวัสดีค่ะ ^^//
แอบเล่นพันทิป แอบส่องมาสักพักเเล้วค่ะ เเต่พึ่งมีโอกาสได้มาเล่าเรื่องราวของตัวเองให้ฟังกันค่ะ
ชื่อ ญ ค่ะ อายุ 22 ปีค่ะ
ตัดสินใจโพสกระทู่นี้ขึ้นมาเพราะอยากเป็นอุทาหรณ์สอนใจให้เพือนได้ดูกัน ด้วยความโง่ของเราเอง ทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนไปมาก
ท้าวความกันก่อน สมัยนี้ ต้องขาว ต้องใส ต้องเนียน เป็นเหมือนกระเเสสังคม ซึ่งมันทำให้เรามั่นใจขึ้น สภาพหนังหน้าเดิมเราก็ไม่ได้แย่มาก
เเต่ในบางครั้งจะมีสิวขึ้นบ้าง เป็นจริงๆคือกระ สิวเสี้ยน เเละรุขุมขนกว้าง สภาพผิวมัน ผิว ขาว-เหลืองคะ
วันดีคืนดี คือเพื่อนรอบข้างใช้ครีมตัวนึงเเล้วคือ ใสขึ้นมากอะ เราก็เป็นคนชอบลองอยุ่เเล้วไง เขาบอกว่ามีสารปรอทเยอะ!! (รู้ทั้งรุ้)
แต่ก็เสี่ยง เพราะบางคนก็ไม่เป็นอะไร ใช้เเล้วไม่แพ้ไง เราเลยลองมั้ง
ใช้ได้เดือนนึง ... โอ้วววว มันเริดอะ !! กระฉันนนนนนน จางจ้า จางลงมากกก
คือช่วงนั้นรักผิวตัวเองมากๆ เราเลยรู้สึกว่า เออ!! พอแล้วหละ เลิกใช้เเล้ว เดือนจะสองเดือนเนี๊ยะ พอเเล้ววว
เเล้วพอเราเลิกใช้ นางก็มา .... อะไรนะหรอออ ฮึฮึฮึ
ดูได้จากภาพเลยค่ะ คือเราเรื่มรุ้สึก (พึ่งสำนึก..สินะ) ว่าหน้าเราเป็นผดๆ จากการเลิกใช้ครีมตัวนั้นได้ประมาณ ๑ อาทิตย์เกือบๆ๒ อาทิตย์ คือหน้าเราเป็นผดๆ เป็นสิวไม่มีหัว รูขุมขนยิ่งกว้างขึ้นๆ เเล้วสักพักกกก !!!
หน้าเราก็เป็นแบบนี้
คือคุณเข้าใจไหม ว่าหน้าเราเปลี่ยนไปมากกก มันคือความเลวร้ายในชีวิตเรามีความสุขอยู่เดือนกว่า ๆ เเต่เราจะต้องทุกทรมานเพราะหน้าเน่าไปอีกนานเเค่ไหนกันเราเลิกใช้ครีมทุกอย่าง พักหน้า เเต่มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลย ทุกๆวันต้องอยู่กับความอับอาย
ไปไหนมาไหน มีเเต่คนมอง ไม่ใช่มองด้วยเราสวย น่ารัก เเต่เป็นอย่างอื่นเเทน
จุดสูงสุดค่ะ มันสยองมากก เป็นทุกอณูรูขุมขน
หน้าเราบวมขึ้น วันๆนอกจากไปฝึกสอนเเล้วไม่ออกไปไหนเลยค่ะ เจ็บมากๆ ทั้งใจทั้งหน้า ส่องกระจกทีไรร้องให้ตลอดๆ จับหน้าตัวเองเเล้วโค-ต-ร
สะเทือนกระดองใจอะ ทรมานมาก ขนาดกล้อง คาเมร่า 360 ยังเอาไม่อยุ่จ้าาาา คิดดูว่ามันร้ายเเรงไหนไหนน
ตุ่มนี้ขึ้น ตุ่มนั้นยุบ ยุบเเล้วขึ้นเเล้วยุบ เราต้องทนอยุ่สภาพนั้นเกือบๆปีได้ ไปทดลองสอน ไปสังเกตการสอน นักเรียนเรียก "ครูหน้าสิว"
คุณเข้าใจไหมว่าเด็กคือเด็ก เห็นอะไรก็พูดแบบนั้น เราเห็นหน้าตัวเองเรายังสยองอะ เเล้วนับประสาอะไรกับเด็กหรือคนรอบข้าง เราพยายามหาทางรักษาด้วยตนเองค่ะ ทำไปเรื่อยๆ ส่องกระทู้นั้นกระทู้นี้ ใครว่าอะไรดียังไงไปหามาใช้หมด คิดแต่ว่า "เป็นได้ก็หายได้"
แล้วหน้าเราก็ดีขึ้น ^^
แต่ก็ได้แค่แปปเดียวค่ะ พิษของสารปรอทมันยังไม่หยุดจ้าาา คือทำใจอะ เป็นแล้วเป็นอีก สิวมันผุดขึ้นมาอีกแล้วววว
เเต่เล็กกว่าเดิมอย่างที่เห็นในภาพเลย บีบออกได้ (ไม่ดีนะ เป็นรอย หายช้า สิวเพิ่ม) เเต่มือเราซน ไม่ยอมหยุดไงหน้าเลยยังมีสิวขึ้น
บวกกับช่วงนั้นหน้าหนาวด้วยอะ หน้าเลยแห้ง ลอก เเพ้ง่ายหนักกว่าเดิมอีก
เราเริ่มปลงเเล้วหละ ไม่ไหว ทำยังไงมันก็ไม่หายสักที ชีวิตเราเปลี่ยนยังไงนะหรอ จากที่เดินไปไหนมาไหน มีคนให้ความสนใจ มีคนเเซว
ขอเบอร์ บลาๆ แต่ตอนนั้นคือมันเเย่อะ เราเหมือนไม่มีตัวตน ไม่มีบทบาทอะไร เราไม่กลับบ้านเลยช่วงนั้น (ถ้าเราหน้าสวยเเม่เราจะโอ๋เรามากๆ เเต่ถ้าเราไม่สวยหน้าเหียก แม่จะด่า แม่คนอื่นเป็นไหมไม่รุ้นะ เเต่เเม่เราเป็น - -" )หน้าเราเหียกมากๆ ไม่อยากออกไปไหน อยุ่ในห้อง ขังตัวเอง
ช่วงนั้นเราออกกำลังกาย เปลี่ยนการกินอาหาร คิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นบทเรียนให้ตัวเราเอง เเละได้ศึกษาใจคอของคนรอบข้างด้วย
ว่าเขายังปฏิบัติต่อเราเหมือนเดิมไหม ตอนยังไม่เป็นสิวนะ กล้องมาเท่านั้น สู้ตายจ้าาา เเต่ตอนที่เป็นสิว เราไม่อยากถ่ายรูปเลย สงสารตัวเองทำไมต้องเป็นเราที่เป็นแล้วสิวเห่อมากขนาดนี้ด้วย
เรารักตัวเองมากขึ้น เเข็งใจค่ะ ครีมหน้าขาว ตามเนต ตามตลาดนัด ไม่มีทางได้ตังค์เราอีก เราเข็ด ! หลาบ ! เราไม่ต้องการความเนียน ความใสเเล้ว ผิ ตอนนี้เราต้องการเเค่ผิวที่เเข็งเเรงของเราคืนมาค่ะ
ตอนนี้หน้าเรายังไม่หายขาด มันก็ยังเป็นอยุ่เเต่ไม่ได้เป็นเท่าเดิม เเต่งหน้าปิดได้ คาเมร่า360 เอาอยุ่ คนที่เคยเมินเรา ไม่สนใจเรา ขยะ เเขยงเรา
กลับมามองเรา คนที่เคยทำเหมือนกลัวเราไม่อยากอยุ่ใกล้เรา ก็กลับมา ผู้ชายมากหน้าหลายตาอยากเข้ามาทำความรู้จักเรา แต่เรามีภูมิคุ้มกันเเล้ว
เราไม่เชื่อใจใครง่ายๆอีก เขาต้องมาลองตกต่ำกับเรา เขาถึงจะไปอยุ่ในจุดที่สูงสุดกับเราได้ เวลาจะลองใจใครเราชอบไม่เเต่งหน้าแล้วไปกับเอา อารมณ์แบบหน้าสด !! ออกไปอย่างนั้นเลย เราอยากรุ้ว่าเขาจะอายไหม เราอาจจะมองโลกในเเง่ร้ายนะ เเต่โลกใบนี้มันก็ร้ายกับเราจริงๆ
เป็นกำลังใจให้สาวๆที่อาจจะกลังเผชิญปัญหาเหมือนเรา อาจจะอยากลองครีมมั่วๆเหมือนเรา อยากให้ทุกคนให้ความสำคัญของความเเข็งเเรงของผิวมากกว่าความขาว อาจจะมองว่าเราโง่ที่หลงเชื่อครีมพวกนั้น...โอเค เรายอมรับ แต่ตอนนีเรารู้เเล้วค่ะ เราไม่เอาอีกแล้ว กวาจะหายเราต้องเจอกับภาวะหน้าเน่าอยู่เป็นปีเลยน่ะ เสียใจ เสียความรู้สึก มีสิ่งเดียวที่ได้จากการเป็นสิวในครั้งนั้นคือการเรียนรู้จิตใจของคน เมื่อเวลาที่เราย่ำแย่ จะมีสักกี่คนที่อยุ่ข้างๆเรา เป็นกำลังใจให้สาวๆทุกคนค่ะ ขอให้มีผิวที่เเข็งเเรงกันนะค่ะ ญ ไปแล้ววววว สวัสดีค่ะ ^^
เตือนภัยสาวๆ อยากหน้าขาวหน้าเนียน พลาดมาหน้าเละ!!
แอบเล่นพันทิป แอบส่องมาสักพักเเล้วค่ะ เเต่พึ่งมีโอกาสได้มาเล่าเรื่องราวของตัวเองให้ฟังกันค่ะ
ชื่อ ญ ค่ะ อายุ 22 ปีค่ะ
ตัดสินใจโพสกระทู่นี้ขึ้นมาเพราะอยากเป็นอุทาหรณ์สอนใจให้เพือนได้ดูกัน ด้วยความโง่ของเราเอง ทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนไปมาก
ท้าวความกันก่อน สมัยนี้ ต้องขาว ต้องใส ต้องเนียน เป็นเหมือนกระเเสสังคม ซึ่งมันทำให้เรามั่นใจขึ้น สภาพหนังหน้าเดิมเราก็ไม่ได้แย่มาก
เเต่ในบางครั้งจะมีสิวขึ้นบ้าง เป็นจริงๆคือกระ สิวเสี้ยน เเละรุขุมขนกว้าง สภาพผิวมัน ผิว ขาว-เหลืองคะ
วันดีคืนดี คือเพื่อนรอบข้างใช้ครีมตัวนึงเเล้วคือ ใสขึ้นมากอะ เราก็เป็นคนชอบลองอยุ่เเล้วไง เขาบอกว่ามีสารปรอทเยอะ!! (รู้ทั้งรุ้)
แต่ก็เสี่ยง เพราะบางคนก็ไม่เป็นอะไร ใช้เเล้วไม่แพ้ไง เราเลยลองมั้ง
ใช้ได้เดือนนึง ... โอ้วววว มันเริดอะ !! กระฉันนนนนนน จางจ้า จางลงมากกก
คือช่วงนั้นรักผิวตัวเองมากๆ เราเลยรู้สึกว่า เออ!! พอแล้วหละ เลิกใช้เเล้ว เดือนจะสองเดือนเนี๊ยะ พอเเล้ววว
เเล้วพอเราเลิกใช้ นางก็มา .... อะไรนะหรอออ ฮึฮึฮึ
ดูได้จากภาพเลยค่ะ คือเราเรื่มรุ้สึก (พึ่งสำนึก..สินะ) ว่าหน้าเราเป็นผดๆ จากการเลิกใช้ครีมตัวนั้นได้ประมาณ ๑ อาทิตย์เกือบๆ๒ อาทิตย์ คือหน้าเราเป็นผดๆ เป็นสิวไม่มีหัว รูขุมขนยิ่งกว้างขึ้นๆ เเล้วสักพักกกก !!!
หน้าเราก็เป็นแบบนี้
คือคุณเข้าใจไหม ว่าหน้าเราเปลี่ยนไปมากกก มันคือความเลวร้ายในชีวิตเรามีความสุขอยู่เดือนกว่า ๆ เเต่เราจะต้องทุกทรมานเพราะหน้าเน่าไปอีกนานเเค่ไหนกันเราเลิกใช้ครีมทุกอย่าง พักหน้า เเต่มันก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลย ทุกๆวันต้องอยู่กับความอับอาย
ไปไหนมาไหน มีเเต่คนมอง ไม่ใช่มองด้วยเราสวย น่ารัก เเต่เป็นอย่างอื่นเเทน
จุดสูงสุดค่ะ มันสยองมากก เป็นทุกอณูรูขุมขน
หน้าเราบวมขึ้น วันๆนอกจากไปฝึกสอนเเล้วไม่ออกไปไหนเลยค่ะ เจ็บมากๆ ทั้งใจทั้งหน้า ส่องกระจกทีไรร้องให้ตลอดๆ จับหน้าตัวเองเเล้วโค-ต-ร
สะเทือนกระดองใจอะ ทรมานมาก ขนาดกล้อง คาเมร่า 360 ยังเอาไม่อยุ่จ้าาาา คิดดูว่ามันร้ายเเรงไหนไหนน
ตุ่มนี้ขึ้น ตุ่มนั้นยุบ ยุบเเล้วขึ้นเเล้วยุบ เราต้องทนอยุ่สภาพนั้นเกือบๆปีได้ ไปทดลองสอน ไปสังเกตการสอน นักเรียนเรียก "ครูหน้าสิว"
คุณเข้าใจไหมว่าเด็กคือเด็ก เห็นอะไรก็พูดแบบนั้น เราเห็นหน้าตัวเองเรายังสยองอะ เเล้วนับประสาอะไรกับเด็กหรือคนรอบข้าง เราพยายามหาทางรักษาด้วยตนเองค่ะ ทำไปเรื่อยๆ ส่องกระทู้นั้นกระทู้นี้ ใครว่าอะไรดียังไงไปหามาใช้หมด คิดแต่ว่า "เป็นได้ก็หายได้"
แล้วหน้าเราก็ดีขึ้น ^^
แต่ก็ได้แค่แปปเดียวค่ะ พิษของสารปรอทมันยังไม่หยุดจ้าาา คือทำใจอะ เป็นแล้วเป็นอีก สิวมันผุดขึ้นมาอีกแล้วววว
เเต่เล็กกว่าเดิมอย่างที่เห็นในภาพเลย บีบออกได้ (ไม่ดีนะ เป็นรอย หายช้า สิวเพิ่ม) เเต่มือเราซน ไม่ยอมหยุดไงหน้าเลยยังมีสิวขึ้น
บวกกับช่วงนั้นหน้าหนาวด้วยอะ หน้าเลยแห้ง ลอก เเพ้ง่ายหนักกว่าเดิมอีก
เราเริ่มปลงเเล้วหละ ไม่ไหว ทำยังไงมันก็ไม่หายสักที ชีวิตเราเปลี่ยนยังไงนะหรอ จากที่เดินไปไหนมาไหน มีคนให้ความสนใจ มีคนเเซว
ขอเบอร์ บลาๆ แต่ตอนนั้นคือมันเเย่อะ เราเหมือนไม่มีตัวตน ไม่มีบทบาทอะไร เราไม่กลับบ้านเลยช่วงนั้น (ถ้าเราหน้าสวยเเม่เราจะโอ๋เรามากๆ เเต่ถ้าเราไม่สวยหน้าเหียก แม่จะด่า แม่คนอื่นเป็นไหมไม่รุ้นะ เเต่เเม่เราเป็น - -" )หน้าเราเหียกมากๆ ไม่อยากออกไปไหน อยุ่ในห้อง ขังตัวเอง
ช่วงนั้นเราออกกำลังกาย เปลี่ยนการกินอาหาร คิดว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นบทเรียนให้ตัวเราเอง เเละได้ศึกษาใจคอของคนรอบข้างด้วย
ว่าเขายังปฏิบัติต่อเราเหมือนเดิมไหม ตอนยังไม่เป็นสิวนะ กล้องมาเท่านั้น สู้ตายจ้าาา เเต่ตอนที่เป็นสิว เราไม่อยากถ่ายรูปเลย สงสารตัวเองทำไมต้องเป็นเราที่เป็นแล้วสิวเห่อมากขนาดนี้ด้วย
เรารักตัวเองมากขึ้น เเข็งใจค่ะ ครีมหน้าขาว ตามเนต ตามตลาดนัด ไม่มีทางได้ตังค์เราอีก เราเข็ด ! หลาบ ! เราไม่ต้องการความเนียน ความใสเเล้ว ผิ ตอนนี้เราต้องการเเค่ผิวที่เเข็งเเรงของเราคืนมาค่ะ
ตอนนี้หน้าเรายังไม่หายขาด มันก็ยังเป็นอยุ่เเต่ไม่ได้เป็นเท่าเดิม เเต่งหน้าปิดได้ คาเมร่า360 เอาอยุ่ คนที่เคยเมินเรา ไม่สนใจเรา ขยะ เเขยงเรา
กลับมามองเรา คนที่เคยทำเหมือนกลัวเราไม่อยากอยุ่ใกล้เรา ก็กลับมา ผู้ชายมากหน้าหลายตาอยากเข้ามาทำความรู้จักเรา แต่เรามีภูมิคุ้มกันเเล้ว
เราไม่เชื่อใจใครง่ายๆอีก เขาต้องมาลองตกต่ำกับเรา เขาถึงจะไปอยุ่ในจุดที่สูงสุดกับเราได้ เวลาจะลองใจใครเราชอบไม่เเต่งหน้าแล้วไปกับเอา อารมณ์แบบหน้าสด !! ออกไปอย่างนั้นเลย เราอยากรุ้ว่าเขาจะอายไหม เราอาจจะมองโลกในเเง่ร้ายนะ เเต่โลกใบนี้มันก็ร้ายกับเราจริงๆ
เป็นกำลังใจให้สาวๆที่อาจจะกลังเผชิญปัญหาเหมือนเรา อาจจะอยากลองครีมมั่วๆเหมือนเรา อยากให้ทุกคนให้ความสำคัญของความเเข็งเเรงของผิวมากกว่าความขาว อาจจะมองว่าเราโง่ที่หลงเชื่อครีมพวกนั้น...โอเค เรายอมรับ แต่ตอนนีเรารู้เเล้วค่ะ เราไม่เอาอีกแล้ว กวาจะหายเราต้องเจอกับภาวะหน้าเน่าอยู่เป็นปีเลยน่ะ เสียใจ เสียความรู้สึก มีสิ่งเดียวที่ได้จากการเป็นสิวในครั้งนั้นคือการเรียนรู้จิตใจของคน เมื่อเวลาที่เราย่ำแย่ จะมีสักกี่คนที่อยุ่ข้างๆเรา เป็นกำลังใจให้สาวๆทุกคนค่ะ ขอให้มีผิวที่เเข็งเเรงกันนะค่ะ ญ ไปแล้ววววว สวัสดีค่ะ ^^